Ο Φασισμός και οι καρικατούρες του

Εχθές επέστρεψα από την Νυρεμβέργη , το αρχηγείο και ορμητήριο των ναζί. Σε ένα επιβλητικό οικοδόμημα ο Χίτλερ μπροστά σε πλήθος στρατευμένων νέων ναζιστών  εκσφενδόνιζε τους πύρινους λόγους του. Κυριακή  10 Μαρτίου 2013  και ήμουν εκεί που αυτός ο μικρόσωμος δικτάτωρ ενέπνευσε έναν λαό πεινασμένο  , ηττημένο από τον 1^ο παγκόσμιο πόλεμο , με ένα μνημόνιο επιβεβλημένο από τους τότε νικητές και του έδωσε «όραμα και αξία» (Τρίτο Ράιχ ,Άρια φυλή κτλ)  .

Οϊμέ … «ο τύραννος στην αρχή παρουσιάζεται σαν σωτήρας» είπε κάποτε ο Πλάτων και ναι ένας λαός θύμα στρατεύτηκε κάτω από την πυγμή ενός παράφρονα και  μετατράπηκε στον πιο μεγάλο θύτη του 20 αιώνα σκορπίζοντας τον θάνατο σε όλη την ανθρωπότητα με εγκλήματα πιο φρικτά και από την φρίκη όπως αυτό που έζησε η πόλη μας στις 13 Δεκεμβρίου του 43. Περπατούσα εκεί στην ίδια πλατεία , στους ίδιους δρόμους που κάποτε στολίζονταν από αγκυλωτούς σταυρούς . Δεν υπήρχε πια κανένα σημάδι του. Το όραμά του έσβησε και μαζί του όλο αυτό το  κίβδηλο οικοδόμημα . Η ιστορία τον καταδίκασε όμως τα θύματα δεν γυρίζουν πίσω.

Γυρίζουν όμως οι θύτες ή ακόμα χειρότερα οι καρικατούρες τους. Στην ίδια πόλη  , στον τόπο του εγκλήματος , όπου τα πρότυπά τους έσφαξαν αθώους πολίτες ποιος ξέρει για πια «ανώτερα ιδανικά» .

Το φίδι του φασισμού πέθανε κάπου στον 20^ο αιώνα , το αυγό του όμως επιβίωσε και μόλις και πάλι δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες : κρίση , πείνα , εξευτελισμός ενός λαού , έκανε και πάλι την εμφάνιση του. Και έχει εμπνεύσει πολλά θύματα , που θα τα κάνει θύτες  ώστε να καθαρίσουν την χώρα στο όνομα κάποιων άλλων «υψηλών ιδανικών» που πάντα εφευρίσκει ως πρόσχημα

Όμως το φίδι είναι φίδι , το θύμα είναι θύμα και ο φασισμός είναι φασισμός όποια μάσκα και αν φορέσουν…